- doczekać się
- сов.дожда́ться
nie mógł się doczekać się przerwy — он не мог дожда́ться переры́ва
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
nie mógł się doczekać się przerwy — он не мог дожда́ться переры́ва
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
doczekać się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}doczekiwać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
doczekiwać się – doczekać się — doczekiwać się – doczekać się, {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co doczekiwać – doczekać: Dzieci zwykle nie mogą doczekać się nadejścia świąt Bożego Narodzenia. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
doczekać — dk I, doczekaćam, doczekaćasz, doczekaćają, doczekaćaj, doczekaćał rzad. doczekiwać ndk VIIIb, doczekaćkuję, doczekaćkujesz, doczekaćkuj, doczekaćiwał 1. «czekając dotrwać do pewnego spodziewanego momentu, kresu» Doczekać przerwy w obradach,… … Słownik języka polskiego
dodzwaniać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dodzwaniać sięam się, dodzwaniać sięa się, dodzwaniać sięają się {{/stl 8}}– dodzwonić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dodzwaniać sięnię się, dodzwaniać sięni się, dodzwaniać siędzwoń się {{/stl 8}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
doigrać się — dk I, doigrać sięgram się, doigrać sięgrasz się, doigrać sięgrają się, doigrać sięgraj się, doigrać sięgrał się «doczekać się przykrych następstw karygodnego albo lekkomyślnego postępowania; ponieść skutki swojej lekkomyślności, nieposłuszeństwa … Słownik języka polskiego
dochować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przetrwać, zachować się, istnieć jeszcze w danym momencie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dom dochował się do końca wojny. Do naszych czasów dochowały się jedynie ruiny średniowiecznego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
do- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedrostek czasownikowy, dodawany do czasownika podstawowego; modyfikuje, uzupełnia jego treść na kilka sposobów, mianowicie:a) oznacza doprowadzenie czynności do końca lub do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dochować — dk I, dochowaćam, dochowaćasz, dochowaćają, dochowaćaj, dochowaćał, dochowaćany dochowywać ndk VIIIa, dochowaćowuję, dochowaćowujesz, dochowaćowuj, dochowaćywał, dochowaćywany «przechować do pewnego czasu, do końca» Dochować w całości depozyt.… … Słownik języka polskiego
lato — n III, Ms. lecie; lm D. lat 1. «najcieplejsza pora roku, trwająca na naszej półkuli od 24 czerwca do 23 września; okres upałów» Gorące, skwarne, upalne, chłodne, deszczowe lato. Wyjechać na lato. Wynająć pokój na lato. W lecie a. latem dni są… … Słownik języka polskiego
uznanie — n I 1. rzecz. od uznać Uznanie doniosłości czegoś. Uznanie czyichś racji. 2. «decyzja, wola; sąd, zdanie, opinia» Robić coś, wybierać według własnego uznania. Kara zależna od uznania wychowawcy. Wysokość składki pozostawiono do uznania zebranych … Słownik języka polskiego
dohodować — dk IV, dohodowaćduję, dohodowaćdujesz, dohodowaćduj, dohodowaćował, dohodowaćowany dohodowywać ndk VIIIa, dohodowaćowuję, dohodowaćowujesz, dohodowaćowuj, dohodowaćywał, dohodowaćywany «doprowadzić hodowlę do określonego czasu, efektu» Dohodować… … Słownik języka polskiego